JULEFERIE!!!!!

Då er eg heilt klar for juleferie! Klar for å våkne av meg sjølv og ikkje vekkerklokka. Vekkerklokker har eg jo nok av, men dei piper ikkje. Dei krangler os sloss heilt til eg står opp. At eg står opp er vel strengt tatt å dra den litt langt... Eg og Røverpappa'n har inngått ei "pakt". Den går ut på at hvis han står opp om morran, slik at eg får sove, så får han lov å sove middag. Det syns eg er en veldig god avtale, og det sparer oss for masse krangling.
No ser eg virkelig fram til late dager med familiekos. Det med familiekos har eg foressten fundert masse på i det siste. Over alt kor en snur og vender seg i det offentlige rom, så blir en eksponert for såkalte lykkelige familier. I ukeblad, på blogger, i reklame og på tv ser vi familier som har det harmonisk og ryddig og som er lykkelige. Er det rart vi går med konstant dårlig samvittighet? Er det å være lykkelig å alltid ha det bra? Å aldri bli sint og oppgitt? Å alltid ha det reint og ryddig? Er det det som er malen på å være lykkelig? I så fall så har eg et problem. Her er det ikkje vaska. Vaskerommet ser ut som ei slagmark. Eg har vore både sint og irritert. Eg har kjefta og vore urimelig. Men likevel vil eg betegne meg sjølv som lykkelig. Eg har meir enn eg treng, eg har ein mann som er glad i meg, eg har familien min nær meg, eg har fire friske og fantastiske unger. Og eg har endå meir enn det. Eg trur derfor at vi ikkje treng å ha det heilt perfekt for å være lykkelig.Det er nemlig summen av de små tingene i livet som skaper lykke.

I dag har vi fått juletreet i hus. Ungane pynta det og det blei faktisk meget fint. Vi fekk eit aldri så lite problem med plaseringa av treet i år. Det har jo hatt sin faste plass i alle år, men no står det eit piano på den plassen, så då måtte treet få ny plass, rett forran eit av vinduene i stua. Når vi begynte å pynte i ettermiddag, begynte det også å snø. Det var veldig hyggelig og det hadde vore fint om snøen blei liggande til over jul, for det er så "romantisk"...