Du vakre spente julekveld
nå er du dratt forbi.
Vi gjemmer deg i minnet vårt
og ønsker du der vil bli.
For gavene er åpnet opp
og der var mye flott
av både ting vi trengte
og av gaver som gjør godt.
Må romjulsfreden senke seg
for alle og enhver,
la dagene som kommer nå
bli "julekveldsdessert"...
Ja, så var enno ei jul snart over.
Det er litt rart i grunn.
Vi jobber og styrer og kaver og maser for at det skal bli heilt perfekt.
Og så plutselig er alt over og en kan spør seg om alt kavet var verdt det...
Tidlig på dagen i går tenkte eg fleire ganger at eg måtte ordne litt til og eg burde vaska litt meir og rydda endå litt til, men så plutselig var julekvelden der og vi kosa oss likevel.
Sjølv om det var skittentøy på badet.
Sjølv om barnerommene såg ut som om der hadde vore terroraksjon.
Sjølv om eg fann hybelkaniner i stua.
Sjølv om det var to små som hadde dradd utover ei ruse utenfor huset i håp om å få fanga julenissen...
Det blei jul alikevel.
Heilt sånn som det skulle bli blei det jo ikkje likevel.
Mamma, pappa og Eirik skulle være hos oss men det blei ikkje nåke av, dessverre.
Mamma blei liggande med skiveutglidning i ryggen og tilbragte julekvelden i senga si,
Eirik fekk spysjuka og var ikkje i form til nåke julekveld med fire øsne unger,
og pappa blei då selvfølgelig heime med sine to pasienter.
Sjølvsagt var dette trist, kanskje mest for dei som ikkje kom til oss, men slike ting rår vi ikkje over.
Dei fekk ei annerledes jul, og vi fekk vår første jul aleine.
Men, det blei jul alikevel...
Etter at pakkane var åpna så var eg en tur i kirka og sang for dei som deltok på alternativ jul.
Det var veldig greit å få bidra der.
En stor kontrast fra den julefeiringa eg forlot ei lita stund.
Eit fantastisk tiltak av Herdis Seim og hennes medhjelpere.
Når eg kom heim til mine hadde bestemor tatt turen opp til oss. Veldig koselig.
Så blei to små trøtte barn lagt
og to større trøtte barn fekk være oppe til augene nesten lukka seg heilt av seg sjølv.
I år fekk vi faktisk ikkje så innmari masse gaver, og det var veldig deilig.
Ikkje masse unødvendig tull og tøys, og ungane fekk berre ting dei trengte og ønska seg.
Så alt i alt har vi hatt ei fin julefeiring.
No gjenstår det berre å klare å fylle romjula med ro og fred og ikkje kave seg opp for ingenting.
Det blir mykje lettare når Trond ikkje skal jobbe og vi kan være heime alle seks og sleppe å ha på vekkerklokke...
Eg har faktisk ikkje klokke på meg i det heile tatt.
Trenger jo ikkje det.
Har ingenting eg skal rekke...
Så no er julebloggkalenderen ferdig, og kven veit når neste blogginnlegg kjem..
Fortsatt god jul til deg, fra meg.
nå er du dratt forbi.
Vi gjemmer deg i minnet vårt
og ønsker du der vil bli.
For gavene er åpnet opp
og der var mye flott
av både ting vi trengte
og av gaver som gjør godt.
Må romjulsfreden senke seg
for alle og enhver,
la dagene som kommer nå
bli "julekveldsdessert"...
Ja, så var enno ei jul snart over.
Det er litt rart i grunn.
Vi jobber og styrer og kaver og maser for at det skal bli heilt perfekt.
Og så plutselig er alt over og en kan spør seg om alt kavet var verdt det...
Tidlig på dagen i går tenkte eg fleire ganger at eg måtte ordne litt til og eg burde vaska litt meir og rydda endå litt til, men så plutselig var julekvelden der og vi kosa oss likevel.
Sjølv om det var skittentøy på badet.
Sjølv om barnerommene såg ut som om der hadde vore terroraksjon.
Sjølv om eg fann hybelkaniner i stua.
Sjølv om det var to små som hadde dradd utover ei ruse utenfor huset i håp om å få fanga julenissen...
Det blei jul alikevel.
Heilt sånn som det skulle bli blei det jo ikkje likevel.
Mamma, pappa og Eirik skulle være hos oss men det blei ikkje nåke av, dessverre.
Mamma blei liggande med skiveutglidning i ryggen og tilbragte julekvelden i senga si,
Eirik fekk spysjuka og var ikkje i form til nåke julekveld med fire øsne unger,
og pappa blei då selvfølgelig heime med sine to pasienter.
Sjølvsagt var dette trist, kanskje mest for dei som ikkje kom til oss, men slike ting rår vi ikkje over.
Dei fekk ei annerledes jul, og vi fekk vår første jul aleine.
Men, det blei jul alikevel...
Etter at pakkane var åpna så var eg en tur i kirka og sang for dei som deltok på alternativ jul.
Det var veldig greit å få bidra der.
En stor kontrast fra den julefeiringa eg forlot ei lita stund.
Eit fantastisk tiltak av Herdis Seim og hennes medhjelpere.
Når eg kom heim til mine hadde bestemor tatt turen opp til oss. Veldig koselig.
Så blei to små trøtte barn lagt
og to større trøtte barn fekk være oppe til augene nesten lukka seg heilt av seg sjølv.
I år fekk vi faktisk ikkje så innmari masse gaver, og det var veldig deilig.
Ikkje masse unødvendig tull og tøys, og ungane fekk berre ting dei trengte og ønska seg.
Så alt i alt har vi hatt ei fin julefeiring.
No gjenstår det berre å klare å fylle romjula med ro og fred og ikkje kave seg opp for ingenting.
Det blir mykje lettare når Trond ikkje skal jobbe og vi kan være heime alle seks og sleppe å ha på vekkerklokke...
Eg har faktisk ikkje klokke på meg i det heile tatt.
Trenger jo ikkje det.
Har ingenting eg skal rekke...
Så no er julebloggkalenderen ferdig, og kven veit når neste blogginnlegg kjem..
Fortsatt god jul til deg, fra meg.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar